به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس، همه والدین بدون تردید خیر و صلاح فرزندانشان را می‌خواهند منتها تجارب زندگی خودشان و اشتباهاتی که داشته‌اند، نحوه رفتارشان با والدین خودشان، نوع تربیت گذشته و بدقلقی بچه‌ها گاه باعث می‌شود که آنها صدایشان را بالا ببرند، حرف‌ها را چند بار تکرار کنند، حرف‌هایی بزنند که ممکن است در یک تربیت صحیح، نادرست باشد.
در گذشته والدین بیشتر سبک تربیتی تحکم آمیز و دستوری داشتند اما بعدها مخرب بودن این نوع سبک تربیتی مشخص شد. نکته مهم این است که بدانید در نوع صحبت کردن می‌بایست خلاصه‌وار، با صراحت، حساب شده، منطقی و همراه با احساسات و همین‌طور با جملات درست و آراسته به کلمات زیبا بدون ناسزاگویی، مقایسه و داد زدن سر بچه باشید. در این گزارش چند جایگزین درست برای نوع صحبت کردن صحیح با بچه‌ها را به والدین آموزش دهیم، جملاتی که می‌تواند به طور مصداقی معجزه‌گر باشد.
جایگزین‌های درست
به جای اینکه به فرزندت بگی: «اگر نیایی بریم من میزارم میرما» بهش بگید: «من تا ده می‌شمرم و فقط تا اون موقع منتظرت می‌مونم. ببینم می‌تونی قبل از شماره ده بهم برسی!» با این حرف به جای تاکید روی ترک کردنش، روی کار خوبش تمرکز می‌کنید.
به جای اینکه به فرزندت بگی: «اگر تو صندلی ماشینت نشینی نمی‌برمت بیرون»، بهش بگید: «خودت می‌شینی توی صندلیت یا من بذارمت؟» به فرزندتون این انتخاب را ندهید کاری که باید انجام دهد را گوش نکند.
به جای اینکه: اسم فرزندتو هی صدا کنی و داد بزنی و او شما رو نادیده بگیره تا عصبانی بشید، بلند شو جلوش بایست و حرفت را بزن و منتظر شو و بشمر تا انجام بده. اجازه نده فرزندت عادت کنه تو رو عصبانی کنه و نادیده بگیره.
به جای اینکه: داد بزنی و تهدید کنی از جملات درست استفاده کن! نذار حرمتت در نگاه فرزندت شکسته بشه!
نبایدها
به فرزندتون نگید اگر این کارو نکنی منم برات فلان کارو نمی‌کنم. به زودی این حرف رو بهتون برمی‌گردونه.
به جای اینکه بگید: «اگر غذاتو نخوری منم برات تلویزیون نمیذارم». بهش بگید هر وقت غذات تموم شد موقع تلویزیون دیدنه.
فرزندتون را شرطی نکنید، فرزندتون را تهدید نکنید. براش قانون بگذارید.
به اندازه حرف بزنید
با زیاد حرف زدن، زیاد توضیح دادن، زیاد چانه زدن و تلاش زیاد برای قانع کردن، فرزندتان را نق‌نقو و بداخلاق تربیت می‌کنید.
بیش از دو بار برای فرزندتان توضیح ندهید. او همان بار اول حتما فهمیده است. با توضیح زیاد ارزش حرف‌های شما پیش فرزندتان کم می‌شود.
اگر جزو کسانی هستید که با رفتار اشتباه فرزندتان نصیحت کردن را شروع می‌کنید، به زودی فرزندتان صدای شما را نخواهد شنید. کوتاه و شفاف بیان کنید.
نگویید: «ای خدا آخه ببین خانه رو چیکار کردن! بیا ببینم! من چند بار بگم، هان، نگاه کن ببینم؟ مگه نگفتم اگر ریختی باید تمیز کنی؟ پس چرا هنوز وسط اتاقه! از دستت خسته شدم!
بگویید: «اسباب‌بازی‌هات باید تو اتاق خودت باشن. اگر می‌خواهی بازی کنی ببر تو اتاقت. اگر لازم نداری من جمع می‌کنم میذارم تو انباری. کمک می‌خوای؟»
شما درست رفتار کنید تا فرزندتان رفتار درست را از شما بیاموزد. شما الگوی فرزندتان هستید. پس نه تنها رفتار درست بلکه رفتار نادرست را هم از شما یاد می‌گیرد.
اگر زیاد داد می‌زنید، بدانید که بعد از مدتی فرزندتان دیگر به حرفتان گوش نمی‌دهد مگر اینکه سرش داد بزنید! در حقیقت قدرت در نگاه فرزند شما یعنی داد زدن، نه محکم و مهربان بودن! اگر مدام داد بزنید یاد می‌گیرد که خشونت بهترین راه رسیدن به خواسته‌هایش است.
ممکن است همان لحظه به حرف شما گوش دهد، اما این گوش دادن موقتی است و هر روز باید بلندتر داد بزنی و سلامتی روانی و جسمی خودتان را به خطر بیندازید. همچنین فرزندتان به دیدن یا شنیدن خشونت عادت می‌کند و نمی‌تواند در اجتماع مراقب خودش باشد و برایش عادی می‌شود که دیگران با او بدرفتاری کنند.
پس از امروز تمرین کنید قبل از داد زدن مکث کنید، به فرزندتان یاد دهید چقدر قوی هستید که مغلوب عصبانیت نمی‌شوید. گاهی یک مکث معجزه می‌کند. محکم اما مهربان رفتار کنید. باور کنید اگر فرزندتان به شما اعتماد کند کمتر در چالش می‌افتید و بیشتر با شما همکاری می‌کند. به خودتان مرتب یادآوری کنید که او فقط یک بچه است و نیاز به کمک من دارد. او که رفتار درست را بلد نیست من باید به او یاد دهم.
نظر شما